ابن محمد بن قارو، مکنی به ابوالحجاج. از بسیاری سماع حدیث کرد و به خراسان رفت و در بلخ سکونت گزید و به سال 535 ه. ق. در همان شهر درگذشت. (از تاج العروس ذیل جیان)
ابن محمد بن قارو، مکنی به ابوالحجاج. از بسیاری سماع حدیث کرد و به خراسان رفت و در بلخ سکونت گزید و به سال 535 هَ. ق. در همان شهر درگذشت. (از تاج العروس ذیل جیان)
ابن موسی کلبی، مکنی به ابوالحجاج. از مردم سرقسطه و نابینا بود و از دانشمندان نحو و توحید و اعتقادات به شمار است. در اواخر عمر به عدوه مهاجرت کرد وبه سال 520 هجری قمری در غرناطه درگذشت. از او آثار ارزنده و ارجوزه های مشهور برجاست.
ابن موسی کلبی، مکنی به ابوالحجاج. از مردم سرقسطه و نابینا بود و از دانشمندان نحو و توحید و اعتقادات به شمار است. در اواخر عمر به عدوه مهاجرت کرد وبه سال 520 هجری قمری در غرناطه درگذشت. از او آثار ارزنده و ارجوزه های مشهور برجاست.
ابن احمد بن عنبه کلاعی، مکنی به ابوالحجاج. پزشک اندلسی اشبیلی بود. در قاهره مسکن گزید و در سال 633 هجری قمری در حدود شصت سالگی در همانجا درگذشت. وی در طب مهارت داشت و از شعر و ادب نیز بهره مند بود.
ابن احمد بن عنبه کلاعی، مکنی به ابوالحجاج. پزشک اندلسی اشبیلی بود. در قاهره مسکن گزید و در سال 633 هجری قمری در حدود شصت سالگی در همانجا درگذشت. وی در طب مهارت داشت و از شعر و ادب نیز بهره مند بود.